Ben ik je verloren...

Ik snap er niets meer van....
Je bent er, maar toch ook weer niet.
Er zijn woorden gevallen die hun uitwerking niet gemist hebben.
Er zijn handelingen gebeurt die niets aan de fantasie over lieten.
Maar ben ik jou nou kwijt?

Dit is niet wat ik wil en toch gebeurt het me.
Ik verlies, zonder te verliezen.
Ik voel me gebroken, al lijk ik sterker.
Ik ga maar door omdat ik niet weet wat ik anders moet.
Wat kan ik doen?
Ik weet het niet...

Ik probeer ook niets meer, want 1x de deur in mijn gezicht is genoeg...
Het is mij de energie die ik er in moet stoppen niet waard...
Dus ook ik doe maar net of er niets is veranderd...
En stop mijn gevoelens weg voor de buitenwereld.
Niemand hoeft het te weten...

Toch probeer ik heel stilletjes aan de deur te krabbelen...
Je weet het tenslotte maar nooit!