klussen

Tja, het is weer eens zover. Ik wil klussen.
Ja, je leest het goed, ik wíl klussen!
Ik vind het namelijk leuk om spulletjes weer mooi te maken of kapotte dingen te repareren.
Geen grote klussen, maar simpele, die ik zelf kan doen.

Afgelopen week de stoel die van mijn oma is geweest een nieuw kleurtje gegeven, nu ziet die er weer fris uit.
De aardbeienplanten in de tuin zitten vol met, nu nog, groene aardbeien, dat beloofd wat!
Maar als ik ze in de tuin laat, in de volle grond, weet ik zeker dat ik zelf geen aardbei zal proeven, dan hebben de honden ze al op voor ik er zelf aan kan beginnen.
Ik moet ze dus redden.
De grootste planten hebben nu een pot voor zichzelf en staan op een hoge tafel, uit beeld van die hapgrage bekken van de honden!
Ze hebben nog wel een paar planten waar ze van af kunnen plukken hoor.

Nu wordt het tijd voor andere klussen...
De schutting meet de buren waait nog een keer om, zo los staat die. Er zal iets gedaan moeten worden maar ik weet nog niet goed wat en hoe. Daarbij kan ik er niet goed bij er staan nl. konijnenhokken voor.
Ook moet ik iets doen aan het zonnedoek dat ik zomers voor de achterdeur hang... het is stuk gewaaid, uitgehangen door de storm direct de eerste week dat ie hing.
Ik denk dat die gewoon vervangen moet worden.
Dan is er nog meer te verven.
Een klein theekastje dat ik in de keuken gebruik is heel erg aan een opfrisser toe, net als het dressoir van opa en oma.
Maar wat voor kleur ga ik die geven?
Ik wil voor wat frissere kleuren gaan en niet meer zo donker.

Er is dus genoeg te klussen!  Maar waarom doe ik het dan niet?
Steeds komt er weer iets tussen.
De schutting heb ik hulp bij nodig, dat is dan wel weer te begrijpen.
Het doek... tja, het waait nog steeds, straks gaat het nieuwe doek ook kapot!
En om te verven moet het buiten droog en wat warmer zijn. Het schuren en verven zou wel binnen kunnen maar met de honden is dat niet echt ideaal.
Als ik de honden dan even veilig en droog en warm buiten kan houden is dat allemaal net even prettiger....

Dus je hoort het al wel...
Ik wíl wel klussen, maar eigenlijk liever ook weer niet...
Er is altijd wel weer een smoes te verzinnen... zucht...
Ik ga maar weer een spelletje doen, of een programma kijken of een boek lezen...

De klus van het bloggen is in ieder geval weer geklaard ;)

20 antwoorden op vragen over het leven

In navolging op het blog van theS-files http://www.thesfiles.nl/blog/tagweek-1-my-life-in-20-questions-  geef ik ook mijn 20 antwoorden op levensvragen.... gewoon omdat het leuk is ;)

1. Wat is je favoriete kleur?

kleuren! Ik hou van meerdere kleuren

• Zwart, omdat het mij altijd aantrekt.
• rood, om dezelfde reden
• paars, de kleur van spiritualiteit

2. Favoriete getal?

Ik kom altijd ergens terecht met het getal 6, maar dit getal brengt mij niet altijd evenveel plezier. Ik zou het dan ook niet favoriet noemen, eerder een rode draad door mijn leven. En een leerzaam nummer. Ik leer op deze plekken wel waar ik juist veel plezier aan beleef en wil die dan ook in mijn leven brengen

3. Droombaan?

Mijn droombaan was vroeger mijn echte baan... al het voorkomende werk met paarden. Voeren, stallen mesten, lesgeven mee op wedstrijden en zelf af en toe een wedstrijdje meerijden....
Mijn toekomstige droombaan is het opzetten van een dierenopvang voor huisdieren en boerderijdieren, die laatste in het klein, maar toch ook erbij ;)
Honden die nergens meer geplaatst kunnen worden om welke reden dan ook een waardige plek geven, waar ze hond kunnen zijn.Vooral de oudjes die in een asiel niet gekozen worden vanwege hun leeftijd mogen bij mij hun laatste adem uitblazen.

4. Waar zie je jezelf wonen in je eentje?

Om al die dieren zorgeloos te kunnen houden heb ik strand, bos en rust nodig... een vrijwel onbewoond eiland zou mij prima passen. Niet te ver uit de kust, want af en toe wat menselijk gezelschap is welkom :) 

5. Favoriete manier om te reizen?

Ik reis niet graag, maar als ik dan moet kiezen ga ik met de auto en de boot richting Engeland, Noord Engeland. Jaren geleden een weekje geweest en ik had het gevoel of ik daar altijd al gewoond had... back to my roots, zou je bijna kunnen zeggen. Al is er niemand van mijn familie die daar vandaan komt voor zover ik weet.

6. Wat doe je graag in je vrije tijd?

Lezen en zelf schrijven... Het schrijven blijft tegenwoordig wel meer bij bloggen, maar ik heb nog twee verhalen die ik wil schrijven. Gelukkig hebben schrijven en opschieten niet veel met elkaar te maken, dus ik neem er de tijd voor.

7. Favoriete kledingwinkel?

Heb ik niet. Ik koop kleding waar ik het minste hoef te betalen of neem ze tweede hands over. Ik geef niets om kleding, maar ik wil er natuurlijk wel netjes bijlopen.

8. Van welke band of welke artiest zou je graag een concert willen bijwonen?

Lisa Loïs!!  Zij kan echt alles zingen, wat een heerlijke stem.
Maar eerlijk gezegd luister ik liever in mijn eigen omgeving naar haar muziek, een concert is voor mij niet echt een plek om te genieten. Al heb ik goeie herinneringen aan een concert van Meat Loaf... jaren geleden!

9. Favoriete thee?

20 kruidenthee van zonnatura, lekker fris beetje anijsachtig... altijd lekker. En de brandnetelthee die ik 2x daags drink, maar die is meer verplicht voor het reinigen.

10. Verzamel je iets?

Honden? hahaha. Nee, die heb ik gewoon graag om me heen.
Boeken, die wil ik altijd kopen. 

11. Ik kan niet slapen zonder..

Ik slaap altijd zonder....

12. Als je 1 miljoen, helemaal voor jezelf kreeg, wat zou je er mee doen?

een deel zou naar de school gaan waar ik u honden voor opleid. De rest is voor mijn droom van de toekomst.
Zou ik miljoenen krijgen zouden er meerdere mensen in mijn omgeving mee mogen genieten, ik ken er wel een paar die wel wat kunnen gebruiken!

13. Favoriete make-upmerk

heb ik niet, gebruik ik niet... de natuur werkt prima. Mocht er verzorging nodig zijn gebruik ik de producten van ForeverLiving, pure Aloë Vera

14. Favoriete lekkernij?

Teveel om op te noemen... drop, koekies, pure chocolade en de ergste is walnoten ijs.. jammie!!

15. Favoriete seizoen?

Dat is moeilijk kiezen... Het voorjaar omdat na de grauwe winterperiode de wereld weer opfleurt met alle mooie bloemen en het najaar omdat die wederom een mooie kleurenpalet tevoorschijn tovert.

16. Slaap je met de slaapkamerdeur open of dicht?

Open, ik heb er tegenwoordig wel een gordijn hangen zodat Alicia niet direct inkijk heeft op mijn persoontje in bed... vooral zomers is dat niet echt prettig hihi

17. Waarom ben je begonnen met bloggen?

Toen ik met de Aloë Vera in aanmerking kwam ging ik een cursus volgen hoe ik mijn producten beter onder de aandacht kon brengen. Een manier was bloggen...
Het hielp mij niet aan de verkoop van de producten, maar het bloggen ben ik voor steeds meer dingen gaan gebruiken. Nu is het een echte uitlaatklep voor mijzelf geworden en gebruik ik ze ook voor de opvoeding van de pups, leuk om die later weer terug te lezen.

18. Heb je een abonnement op een tijdschrift?

Nee, vind ik zonde van mijn geld. Wat ik lezen wil is op het net wel te vinden en wat ik weten wil ook ;)

19. Wat deed je afgelopen nacht om 0.00 uur?

Slapen... wat anders?

20. Favoriete parfum?

Heb ik niet, gebruik ik niet... of het moet de hondengeur zijn die waarschijnlijk wel met me mee komt haha

Dit waren de antwoorden alweer op ” My life in 20 questions. ” Ik TAG zelf niemand omdat ik niemand vrijwillig wil verplichten iets online te zetten. Vind je de TAG leuk? Neem ‘m dan gerust over!

Ik ben stiekem ook wel nieuwsgierig naar jullie! Wat verzamel jij? En waarom? En waar zou jij graag in je eentje wonen? Laat het me weten in een comment!

een warme dag

Oef, wat is het warm vandaag...
Het begint meteen al, als ik wakker word.
Het is klam onder de dekens en mijn benen plakken aan elkaar.
Gefrustreerd gooi ik de dekens van mij af, het was zo lekker gisteravond, zo lekker koel met een zacht briesje wat door het open raam over mij heen waaide.
Nu lijkt het of ik gestoomd wordt in het zelfde bed.
Bah!
Ik sta op, gooi snel wat koud water uit de kraan over mijn gezicht en hijs mijzelf in wat luchtige kleding.
De honden staan beneden al te wachten, zoals altijd lijken die nergens last van te hebben.
Tot ze aan de overkant in het gras hun blaas hebben geleegd, nu voelen ze ook de warmte wel op hun lijf en beginnen al te hijgen.
Dit is ook niet leuk meer.
We wandelen een kort stukje, ze hoeven zich enkel te ontlasten en dan gauw weer naar binnen, in de koelte van het huis.
Gelukkig is het daar nu nog even aangenaam, maar als de zon eenmaal op de ramen schijnt is het binnen ook niet fijn meer.
Zulke dagen mogen van mij heel snel voorbij gaan.
Ik doe ook niets op zo'n dag.
Alleen opstaan uit de stoel bezorgt me al extra zweetdruppels, erger nog... ik zweet terwijl ik stil op de stoel zit!
Bah!
De zon staat op zijn hoogste punt en het is eng stil... geen vogel die fluit, geen kind dat speelt, ik hoor helemaal niets.
De honden zoeken de koele vloer in huis op en ik zet me met een boek in de bank.
3, 2, 1 en mijn ogen, toch al loom van de hitte, vallen dicht.
Gelukkig, dan is de middag zo voorbij.
na wat lezen en dutten wandel ik nog even met de honden en begin daarna aan het avondeten.
Het laatste waar ik zin in heb, maar we zullen toch iets op tafel moeten zetten.
Eindelijk, laat op de avond vertrekt de zon en voel ik weer een fris briesje over me heen waaien.
In de verte klinkt gerommel.
Ja, na een warme dag een heerlijke opfrisser.
Daar hou ik van!
Voor ik mijn bed weer induik kunnen de ramen weer open, de lucht is weer helder en het frisse briesje zorgt ervoor dat het in huis snel wat afkoelt.
Wat zal ik lekker slapen.
Morgen weer een warme dag... zeiden ze

Schrijven

Vandaag ga ik schrijven over schrijven...
Wat betekend het voor mij? waarom doe ik het en wat krijg ik ervoor terug...

Ik ben geen prater, als ik ergens over na moet denken weet ik de woorden niet snel te vinden en klap al snel dicht.
Dit vormt een grote frustratie van mij en is heel onduidelijk naar een ander toe.
Ik zou zoveel willen zeggen, maar een blik op de ander en mijn hoofd stopt.... er vormen zich geen woorden meer, er zijn alleen nog gevoelens en ja... om die uit te leggen heb je toch echt woorden nodig.

Mijn schrijfproces is begonnen na mijn echtscheiding. Een opmerking van iemand om alle ellende eens op te schrijven om het zo beter te kunnen verwerken, het een plek te kunnen geven.
Alle ellende opschrijven werkte toen niet voor mij, maar wat wel werkte, was het schrijven over hoe ik mijn leven wél zag zitten.
Dit werd het boekje 'Aleida, gevonden geluk' en zelfs een deel 2 kreeg ik in een paar maand op papier.
Jaja, in het begin schreef ik met pen en papier... zo'n 12 jaar geleden...
Ik had niet eens een computer.
Om het op te kunnen sturen naar een uitgever moest het echter toch getypt op papier staan. Dus ik ging met een typemachine aan de slag. niet meer in te denken toch!?
Dat werkte dus ook totaal niet.
Het hele verhaal dus alsnog in een, speciaal voor dit doel aangeschafte, laptop ingetikt.
Meteen een goeie eerste correctie op het verhaal.

En meteen was de kunst van het schrijven en het blijven schrijven een grote interesse voor mij geworden.
Ik begon te bloggen, gewoon om te schrijven. Het ging nergens over. Maar het waren mijn gedachten en voor mij betekenden die woorden heel veel.
Telkens maakte ik weer een nieuw blog aan, met nieuwe ideeën en nieuwe verhalen.
Ik schreef over mijzelf, over mijn verleden, over nieuwe dingen.
Ik schreef omdat ik niet kon praten en ik geen luisteraar kon vinden.
Nu had ik een hele geduldige luisteraar, iemand die mij nooit in de rede viel of mij met een blik in de ogen tot zwijgen kon brengen.
Ik voelde me rustiger worden maar durfde mij nog niet echt met mezelf te confronteren.
Ik kreeg de kans om over de pups in opleiding te schrijven, lekker luchtig en altijd positief.
Een hele goeie afleiding en ik kreeg steeds meer rust in mijzelf.
Schrijven werkt voor mij als een hele goeie therapeut haha.

De cursus 'korte verhalen schrijven' was soms wel heel confronterend.
Schrijfopdrachten over de kerk, of over bepaalde gevoelens vond ik erg moeilijk. Maar als je na lang zwoegen de reactie van de leraar krijgt die het totaal niet interesseert wát je schrijft, maar wel hóé je het schrijft ging er een nieuwe deur open.
Mijn blog 'me myself and I'  kreeg er een nieuwe functie bij.
Ik ging steeds meer vanuit mijn hart schrijven en voelde me daardoor steeds sterker worden.
Ik publiceerde ze niet op sociale media en had dus ook vrijwel geen lezers....
Tot die keer dat ik besloot dat de hele wereld wel mocht weten wat ik had geschreven.
Een stuk over het plotselinge verlies van onze pup in opleiding Oda.
Wat gaf dat een boost.... zulke leuke reacties en zoveel steun!

Om nu elk blog te publiceren vond ik nog altijd t;e confronterend maar het schrijven vanuit mijn gevoel en mijn ervaring groeide.
Steeds vaker kon ik mijn hart luchten en delen met mijn lezers, al publiceerde ik nog steeds vrijwel niets...
Gewoon het idee dat het gelezen kón worden gaf mij de boost om steeds meer en intenser te gaan schrijven.
Tot ik laatst een stuk schreef over  moederdag en daar weer heel inspirerende onderwerpen door kreeg... die ik wel via de sociale media deelde en heel veel lezers voor kreeg....
Toen is het lontje aangewakkerd om meer te schrijven en te publiceren.

Schrijven zal ik altijd vanuit mijn hart doen, rechtstreeks vanuit mijn gedachten...
Schrijven is voor mij echt 'spreken zonder te worden onderbroken'.... een recht wat we allemaal hebben.
Niet om te misbruiken, maar om mijn eigen verhaal te vertellen, zoals ik het heb ervaren en zoals ik het voel... niet meer en niet minder.