Karen kwam met het briljante idee om als bloggers, de zomer door te bloggen. De meeste bloggers houden een zomerstop of bloggen wat minder in de zomer. Maar wij bloggen de zomer door. De afkorting #IBZD betekent dan ook: Ik Blog de Zomer Door. Karen geeft opdrachten en een groep van zo’n 75 bloggers voert ze uit. Vandaag de eerste.
De eerste blogopdracht:
Je bent op een onbewoond eiland (beschrijf dit) en hebt maar 5 items meegenomen. Welke items zijn dat? Vervolgens schrijf je een brief aan een geliefd persoon over waar je bent en wat je mist maar misschien heb je daar alles wat je hartje begeert?
Je bent op een onbewoond eiland (beschrijf dit) en hebt maar 5 items meegenomen. Welke items zijn dat? Vervolgens schrijf je een brief aan een geliefd persoon over waar je bent en wat je mist maar misschien heb je daar alles wat je hartje begeert?
Op een onbewoond eiland
Ze hebben me afgezet, de komende maand heb ik niets meer dan mijn pen, mijn schrijfblok, een tent, een aansteker en mijn e-reader.
Verder moet ik het doen met wat ik op dit eiland vind, maar al snel kom ik er achter dat er voldoende water en vruchten te vinden zijn.
Ik ben maar een kleine eter, ik red het hier wel mee.
Verder moet ik het doen met wat ik op dit eiland vind, maar al snel kom ik er achter dat er voldoende water en vruchten te vinden zijn.
Ik ben maar een kleine eter, ik red het hier wel mee.
Wanneer ik het bootje in de verte zie verdwijnen komt er een warme deken van rust over me heen. Ik zet mijn tent op aan de rand van een groot, wit strand. Ver genoeg van de branding vandaan en net onder de eerste bomen van de jungle achter mij.
Daarna ga ik aan de branding zitten en staar over het water. De golven komen en gaan en nemen al mijn gedachten en onrust met zich mee. Ik heb alle tijd voor mijzelf.
Daarna ga ik aan de branding zitten en staar over het water. De golven komen en gaan en nemen al mijn gedachten en onrust met zich mee. Ik heb alle tijd voor mijzelf.
Dochterlief,
Nu zit ik hier en jij nog altijd daar. In jou eigen leven en ik in mijn nieuwe, wie weet tijdelijke.
Elke avond zit ik hier op het lange, uitgestrekte strand en zie de dagen langzaam achter de horizon verdwijnen in een grote, vurige gloed.
De natuur van dit eiland is onbeschrijfelijk. Soms heel hard en confronterend, maar tegelijk weer zo mooi met alle geuren, kleuren en geluiden.
Wanneer ik op het strand zit en mijmer over alles wat ik achter heb gelaten zie ik jou als een foto voor me.
Op mijn eigen wijze mis ik je, maar weet dat jij je weg wel vindt in jou wereld.
Het is goed zo, we gaan ieder ons eigen weg en redden ons daar prima!
Daar ben ik van overtuigd!
Zorgen hoef ik me niet te maken en ik kan hier doen wat ik altijd wilde.
In alle rust, schrijven en lezen.
Meer heb ik niet nodig.
De dagen gaan rustig voorbij, er is geen moment waar ik mij verveel.
Elke avond zit ik hier op het lange, uitgestrekte strand en zie de dagen langzaam achter de horizon verdwijnen in een grote, vurige gloed.
De natuur van dit eiland is onbeschrijfelijk. Soms heel hard en confronterend, maar tegelijk weer zo mooi met alle geuren, kleuren en geluiden.
Wanneer ik op het strand zit en mijmer over alles wat ik achter heb gelaten zie ik jou als een foto voor me.
Op mijn eigen wijze mis ik je, maar weet dat jij je weg wel vindt in jou wereld.
Het is goed zo, we gaan ieder ons eigen weg en redden ons daar prima!
Daar ben ik van overtuigd!
Zorgen hoef ik me niet te maken en ik kan hier doen wat ik altijd wilde.
In alle rust, schrijven en lezen.
Meer heb ik niet nodig.
De dagen gaan rustig voorbij, er is geen moment waar ik mij verveel.
Dus dag, kindlief.
Ik blijf hier nog een tijdje, tot ik het nodig vind om weer terug te gaan.
Liefs, mama
p.s. Wat niemand weet ik dat ik Menno stiekum meegesmokkeld heb.... zonder hem ben ik nergens!
Ik blijf hier nog een tijdje, tot ik het nodig vind om weer terug te gaan.
Liefs, mama
p.s. Wat niemand weet ik dat ik Menno stiekum meegesmokkeld heb.... zonder hem ben ik nergens!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten