De derde blogopdracht die we krijgen van http://www.met-k.com/ is;
Schrijf je beleving, je herinnering over de 6e klas van de lagere school...
Het laatste jaar op de Morgenster, we zijn de oudsten op school en het einde is in zicht.
Het is het jaar dat mijn leven totaal veranderd....
Ik heb van mijn hele lagere school weinig tot geen herinneringen, maar wel van de 6e klas...
We waren nog maar net begonnen in het schooljaar... 8 oktober om precies te zijn... dat mijn oudste broer een auto ongeluk kreeg en overleed.
Mijn herinnering aan deze tijd is levendig, heel levendig.
Ik kan me bijna letterlijk de beelden voor de geest halen hoe het toen was.
8 oktober was op een zaterdag en maandag wilde ik persé naar school.
We zaten zoals elke maandagochtend in een kring toen meester Van Dijk vertelde wat ons gezin was overkomen.
Ik voel nu nog de verschrikte blikken op mij gericht... ineens vol in de belangstelling.
Mijn reactie was een onzekere glimlach... ik was 11, hoe moet je in godsnaam reageren!
Sommigen begrepen dat niet, maar de meester gelukkig wel en legde het uit in de klas.
De dagen erna zijn een roes, net als de dag van de begrafenis.
Al weet ik me die ook nog heel goed te herinneren....
De dagen, weken, maanden gaan door zoals altijd.
Op school wordt er verder niet meer bij stil gestaan, zo is het voor mij ook niet moeilijk om door te gaan. een keus heb je immers niet?
Eind van het jaar geven we een afscheidsmusical, waar we flink op geoefend hebben en altijd met veel plezier.
Maar de dag van de uitvoering moet ik geschminkt worden en dat weiger ik... ik ben in alle staten en verstop me op het toilet. Geen troep op mijn lijf!
Ik wordt alsnog overgehaald... iemand weet blijkbaar door mijn drama heen te prikken... en we geven een heel mooi afscheid op de bühne.
De overgang naar de middelbare was als vanzelfsprekend... denk ik... ik weet me er echt niets van de herinneren. Het zal wel spannend geweest zijn, maar samen met andere klasgenootjes ga je gewoon.
De weg naar volwassen worden was begin van de 6e klas al ingezet, daar zijn we gewoon mee door gegaan.
Dat je eigen wereld stil staat, maar dat je mee moet met de rest, hoop dat je leerkracht daar toch ook oog voor gehad heeft?
BeantwoordenVerwijderenhet is ondertussen al bijna 40 jaar geleden, dus tja... in die tijd ging je maar gewoon door. Misschien had de leerkracht er wel oog voor maar ik niet.
BeantwoordenVerwijderenIntussen is alles goed verwerkt gelukkig. :)